Czy znasz podstawy języka czeskiego na tyle, bo porozumieć się na wyjeździe do naszego sąsiada? Sprawdź to w tym quizie!
- 633 graczy
Pytanie 1/10
Jak brzmi czeski odpowiednik naszego "cześć"?
- heja
- ahej
- ahoj
Pytanie 2/10
Które słowo tu nie pasuje?
- dík
- dobré dopoledne
- poděkovat
Pytanie 3/10
Jak w Czechach mówimy "dobranoc"?
- dobre noc
- dobra nocu
- dobrou noc
Pytanie 4/10
Którego z poniższych "przepraszam" użyjemy, gdy zwracamy się do kogoś?
- omlouvám se
- promiňte
Pytanie 5/10
Jak powiedzieć "to bardzo miłe"?
- to je od tebe moc hezké
- to nevadí
- to je přátelské
Pytanie 6/10
Co znaczy "deset"?
- deser
- dziesięć
- deska
Pytanie 7/10
Czy w Czechach używa się zwrotu "OK"?
- tak
- nie
- tak, ale w innym kontekście
Pytanie 8/10
Jak zapytać "ile to kosztuje"?
- kolik to sta?
- ile tou?
- kolik to stojí?
Pytanie 9/10
Co powiemy przy posiłku?
- ztratil jsem klíče
- kolik je hodin
- dobrou chuť
Pytanie 10/10
Jak po czesku nazywa się lipiec?
- červenec
- červen
- smět
Quiz o języku czeskim
Język czeski należy do języków z grupy zachodniosłowiańskiej, stanowiącej część rodziny indoeuropejskiej. Jest nieco spokrewniony z językiem słowackim, po części także z polskim, kaszubskim i łużyckim.
W Czechach język ten jest językiem urzędowym. Mówi nim około 11,5 mln ludzi na całym świecie, w tym 10 mln to mieszkańcy Czech. Pozostałe osoby to imigranci i ich potomkowie w wielu krajach.
Historia języka czeskiego
Najstarsze zabytki języka czeskiego pochodzą z XII wieku, kiedy to rozwijało się piśmiennictwo religijne oraz świeckie. Język czeski wpływał na inne języki do 1620 roku, kiedy to na ziemiach czeskich zaczął dominować język niemiecki. W pierwszej połowie XIX wieku język czeski ponownie zyskał na znaczeniu.
Alfabet czeski w dużej mierze opiera się na alfabecie łacińskim, czeska „abeceda” liczy 42 litery, w tym znaki diakrytyczne (kreski), kółko i daszek.
Czeska gramatyka jest w pewnym stopniu podobna do polskiej, ponieważ występuje siedem przypadków rzeczownika, jednak w przeciwieństwie do polszczyzny, rzeczownik w dopełniaczu się nie zmienia.
W epoce średniowiecza język polski czerpał z języka czeskiego jako źródła zapożyczeń językowych. Polak z Czechem są w stanie się porozumieć mówiąc w swoich własnych językach, choć mogą wystąpić pewne nieścisłości związane z różnymi słowami.